| Een beetje rare camping hadden we vannacht. Het was ongebruikelijk lawaaiig. Ik sprak een paar Nederlanders die we eerder in Monument Valley ook al hadden gezien. Ze hadden ook een enorme tarantula gezien. Jammer, die hebben we gemist. Deze Nederlanders zaten met hun tent op een enorme squirril-burcht. Echt geweldig hoe al die beestjes rondrennen, zich verstoppen, weer voor de dag komen en een boom inscheuren. Ons ontbijt bestond uit het hiernaast afgebeelde met ei, mayo, ketchup, en peper belaadde knäkkebröd. Je kunt 'm nog uitvergroten door erop te klikken. |
 |
 |
Terwijl we na het ontbijt nog een beetje aan het rommelen waren riep Aline ineens: Beer! Ik dacht nog; doe niet zo mal, er rende vast een knulletje de berg op. Nadere inspectie leverde toch het bewijs dat hier wel degelijk sprake was van een heuse beerwaarneming. Op weg naar het toilet waarschuwde iemand ons dat er een beer in de buurt lag. En inderdaad, een moederbeer met een kleintje. En dat zo op de camping. De moeder had een zendertje om en was wellicht al vaste klant hier. Nadat we uit het toilet kwamen was de moeder beer te volgen. Ze liep alvast vooruit naar ons plekje toe en ging de boom in. Voorzichtig gingen we inpakken op ons plekje. We hebben nog een paar mooie video-opnames gemaakt. |
| Het werd tijd om weer eens op te stappen en de reuzenbomen te bekijken. Thuis hebben we een Sequoia staan in de achtertuin. Hij groeit al lekker met 1m40 per jaar. Maar het is werkelijk geen vergelijk met de gigantische jongens die we hier tegenkomen. Onze Blazer lijkt wel een miniatuur otootje uit een doosje. Je voelt je wel kleinduimpje tussen deze woudreuzen. |
 |
 |
Hier staan de Sequoia's wel erg dicht bij elkaar. Je ziet duidelijk de schroeiplekken. De Sequoia's zijn afhankelijk van bosbranden om te overleven. Hun bast is fireproof. De planten om hun heen gaan kapot en na het vuur laten de Sequoia's hun zaden vallen die dan alle ruimte hebben om zich te ontwikkelen. |
| Op de plek waar wij een stevige wandeling wilden gaan maken zagen we dat er zich mensen aan het verzamelen waren. We zagen er ook een ranger bij dus; rangerwalk. Een begrip binnen de National Park Service. We sloten ons aan bij de groep en we gingen op pad. De ranger dame in kwestie pakte het heel handig aan. Ze gaf ieder cluppie binnen de groep een grote kaart met een antwoord op een vraag die tijdens de wandeling gesteld zou worden. |
 |
 |
Op die manier moest je wel bij de groep blijven en opletten wanneer jouw antwoord gegeven moest worden. Het was uitermate leerzaam en zeker een aanrader. We hebben veel geleerd over het gebied en wat er zo bijzonder aan was. Ik herinner me het verhaal dat men vissen had uitgezet om meer mensen naar het park te lokken. Helaas pakte dat verkeerd uit; alle kikkers werden verorberd en zijn nu weg! |
Het was bijna ongelofelijk maar het was echt een beren dag. Dit keer twee kleine bruingekleurde zwarte beertjes. Ze waren druk aan het spelen in de struiken en de bomen. De moeder schoof ergens door het struikgewas maar die kregen we niet te zien. De ranger gaf aan toch wel enigszins voorzichtig te zijn.
We kunnen wederom een hele bijzondere dag op ons conto zetten. De nacht kamperen zit er ook op, vannacht weer een motelletje. Erwin |
