| We worden wakker op de camping in Moab. Naast de Colorado rivier, vlak bij het park Arches. We maken af waar we gisteren niet aan toe gekomen zijn. De wandeling naar de Delicate Arch staat als eerste op het programma. Onderweg komen we een prachtige hagedis tegen. Ik fop 'm met een steentje waar ie als een speer achteraan gaat. Sterker nog, pas als hij het steentje in z'n bek heeft merkt hij pas dat hij beetgenomen is. |
 |
 |
De trail gaat alleen maar bergopwaarts. Langs iets vlakkere stukken en zandpaadjes. Tot uiteindelijk je om een hoekje komt en een prachtige aanblik krijgt op de Delicate Arch. Heel bizar staat dat ding open en bloot op een bergtop. Het is wel raar. Voor mij is het de derde keer dat ik deze trail loop. Een keer in 1990 en een keer in 1992. Toen ik de wandeling de eerste keer maakte was de indruk veel groter dan nu. |
| Het wordt al zonniger al staan wij zelf nog in de schaduw. De aarde hier is levend. Ik wist dat ook niet maar ieder plekje is een systeem. Met dit plaatje wordt je dan ook gestimuleerd om vooral niet van het pad af te gaan. Helaas houdt niet iedereen zich hieraan. Zo'n park krijgt miljoenen bezoekers. Als iedereen maar overal loopt is het gauw afgelopen met de plantjes en beestjes. |
 |
 |
Met de auto maken we nog een loop langs allerlei vreemd gevormde bogen en gaten. De hiernaast afgebeelde formatie wordt Windows genoemd. Heeft overigens helemaal niets met Bill Gates te maken. Te voet onderzoeken we een en ander wat nader en schieten wat plaatjes. Inmiddels zijn wij uit de schaduw van de wolk die de hele ochtend boven ons hoofd hing en het is weer heet. |
| We stappen op en vervolgen onze reis. Het doel is Monument Valley. Even een stuk rijden. Om een uur of zes komen we daar aan. Aline heeft zich deze vakantie ontpopt als een echt koekjesmonster. De chocolat chip cookies gaan er in een moordtempo doorheen. Ik houdt dat niet bij. Dat wordt weer veel sporten na de vakantie. |
 |
 |
Monument valley wordt ook wel Marlboro country genoemd. De reclames van het sigarettenmerk Marlboro hebben vaak dit gebied als achtergrond. Er staat dan zo'n stoere, als cowboy uitgedoste vent voor die z'n longen vol zuigt met dodelijk teer. Een paar jaar geleden is deze meneer aan longkanker overleden. Er wordt hier in Amerika overigens betrekkelijk weinig gerookt. |
| Nadat we ons hebben ingeschreven voor een plekje op de camping willen we nog de tour maken in Monument Valley. We horen dat de weg net dicht is. Je moet namelijk voor zonsondergang terug zijn. Het is een one way unpaved road waar je maar langzaam op vooruit komt. Aangezien wij een lekkere 4x4 auto hebben moeten we het nog wel kunnen redden. We kijken waar de auto's uitkomen en rijden daar in. |
 |
 |
Er staat private road om mensen af te schrikken om er in te rijden. Wij zetten door en beginnen aan de tour. De auto, en ik ook, voelen zich helemaal in hun element. We laten een flink stofspoor achter ons en scheuren over de kiezels en de bulten. Heerlijk. Na tien minuten komen al bij de mensen die net voor het sluiten van de weg gestart zijn aan de tour. |
| De plaatjes die we maken zijn erg mooi. De lage zon zorgt voor diepe, warme, rode kleuren. De kleur van het gesteente komt erg goed tot zijn recht. We rijden steeds harder dan eigenlijk de bedoeling is maar hebben er erg veel lol in. Niemand heeft er verder last van. Hooguit de mensen bij de autoverhuur die onze auto weer schoon moeten krijgen. |
 |
 |
We doen daar overigens nog een flinke schep bovenop. Op een lager gelegen deel is wat water blijven staan. We nemen een aanloop en....flats, even geen zicht. Vlug de ruitenwissers. We keren nog even om om de ervaring te verdiepen. De auto heeft inmiddels een andere kleur rood gekregen. Dat spoelt er wel weer af als het nog een keertje gaat regenen. |
| We komen terug op de camping en hebben prima zicht op de markant gevormde uitsteeksels in het landschap. We hebben onderweg wat gehakt gekocht en bouwen een heerlijke pasta maaltijd. Wel met het gaslampje erbij want het is te donker geworden. Het kousje van het lampje heeft de hobbelrit niet overleefd. |
 |
 |
De zon verdwijnt helemaal en het is warm en benauwd. In de verte zien we felle flitsen en horen gedonder. We vragen ons af of we dat nog over ons heen gaan krijgen vannacht. We houden allebei wel van dat natuurgeweld en hopen erop.... |
| Erwin |
