| Vandaag gaan we een tocht maken door de Narrows. In het park Zion loopt de Virgin river. Deze rivier is bijzonder in die dat hij over een korte afstand een zeer groot verval heeft. Hierdoor heeft deze rivier een diepe kloof gesneden in het landschap en heeft zodoende ook Zion Canyon gemaakt. We hebben een onderwatercamera gekocht om plaatjes te maken. |
Plaatje komt zo..... |
Plaatje komt zo..... |
Voordat we gaan vullen we onze koelkast nog even met ijs. Nu dus een ijskast geworden. Is normaal in het Nederlands incorrect. We stappen op de gratis shuttle bus richting de Temple of Sinamava. Daar lopen we eerst een mijl voordat de trail begint. We hebben nog geprobeerd om fatsoenlijke schoenen te krijgen om in het water te lopen. Dat is niet gelukt en we gokken het er maar op met onze standaard Sport Jezus slippers. |
| We lopen eerst een de Riverside trail naar het punt waar de Narrows beginnen. Dan moeten we er toch aan geloven en het water in. Het water is lang niet zo koud als we hadden verwacht maar wel veel grote, losse keien. Het is redelijk druk in het begin. Alle malloten die hun camera nog gewoon meenemen gokken het erop. Ze weten niet dat het verderop ruiger en natter wordt. Het wordt lekker wat koeler tussen de wanden van het gebergte. |
Plaatje komt zo..... |
Plaatje komt zo..... |
De wanden rijzen een paar honderd meter omhoog vlak naast ons. Het wordt smaller en smaller. Zo nu en dan kan je nog over een stukje land lopen, maar vaak moet je door het water. Van de ene naar de andere kant moet je steeds. Het is dan de truc om het meest gunstige plekje te nemen om door het water te gaan. Het uitzicht is weer adembenemend. Hoog boven ons schijnt de zon tegen de prachtig rode bergtoppen aan. |
| Naarmate we verder komen wordt het rustiger en steeds natter en smaller. We houden pauze op een plek waar we in de zon kunnen zitten. Er is daar ook een diepere plek in de rivier waar we lekker zwemmen. Heerlijk! Op een gegeven moment komen we een zijvertakking tegen waar we niet in gaan. Na dit punt wordt het moeilijker. De stenen worden gladder en er zijn hele stukken waar we echt alleen maar door het water kunnen. |
Even geduld a.u.b...... |
Even geduld a.u.b...... |
Het wordt al wat later en we stoppen op een plek waar een grote boomstam in het water ligt. Deze ligt er blijkbaar al een tijd want hij is al aardig uitgesleten aan de bovenkant waar het water langs gaat. We proberen het water weer onder de boom langs te laten gaan. Met succes! Het stroomt weer flink onder de boom door. Een hele tijd zien we niemand tot ineens een groep verschijnt. Het zijn twee gezinnen die in de canyon gekampeerd hebben. |
| Een vader heeft zelfs een klein kereltje in zijn rugzak zitten. Een jongetje van een jaar of 7 probeert met een enorme rugzak vooruit te komen. Aline helpt hem om van een berg af te komen en even later uit het water omdat hij vast zat tussen twee keien. Het is een flinke groep en bij navraag blijkt de ene vader 12 kinderen te hebben waar er maar 6 van mee zijn.
Terug bij de tent rammelen we van de honger en maken we Bacon and scrambled eggs. Dat smaakt! |
 |
 |
Het weer is vrij plotseling aan het omslaan. We zijn zo gewend aan die strak blauwe lucht sinds onze aankomst in San Francisco. Het blijkt maar weer dat dat geen vanzelfsprekendheid is. We eten voor de zekerheid onder een afdak. Er vallen een paar druppeltjes maar dat mag geen naam hebben. Er komen wat gaten in de wolken en er verschijnen prachtige regenbogen. Een vierdubbele zelfs. Dat heb ik nog niet eerder gezien. |
| De vleermuizen vliegen alweer driftig boven ons hoofd net als de Kolibri's.
Terwijl ik gevloerd op het bankje lig geeft Aline mij een welverdiende voetmassage. We zijn uitgeteld van een heerlijke, niet te vergeten, dag. |
 |
| Erwin |
