| Afgelopen nacht waaide het heftig waardoor we toch weer slecht hebben geslapen. Er is altijd wel iets waardoor we slechter slapen. We vertrekken vol goede moed naar Zion. Erwin merkt gelijk op dat het heel erg commercieel is geworden. Het is druk. Er zijn veel winkels waar men souvenirs kan kopen. En je mag niet met eigen auto het park op. Er komen te veel mensen. De auto moeten we bij het visitors center achterlaten. |
 |
 |
Er is een bus die bij elke trail stopt. We stappen in. Wij gaan vandaag naar Angels Landing. Een zware trail waarbij je meer dan 500 meter moet klimmen. Het einde van de trail voert je langs een smalle richel van soms maar een paar meter breed naar een smalle top. Het is erg warm en gelukkig hebben we veel water bij ons. Maar door de hitte en het toch wel steile pad drinken we erg veel. |
| Tijdens de trail stijgen we alleen maar en we proberen in de bochten van het pad even in de schaduw te staan. We raken toch wel snel uitgeput. Gelukkig hebben we zeer goede bergschoenen aan. Ook zijn we blij dat we factor 30 op onze huidjes hebben gesmeerd tegen de felle zon. |
 |
 |
Als we beestjes zien zijn we gelijk afgeleid. Ze zijn zo leuk! We blijven even kijken en vergeten gauw dat we nog een heel eind moeten. Dit is weer een squirrel. Ze zijn zo grappig. We komen onderweg een hoop van deze beestjes tegen. |
| Onderweg komen we tegenliggers tegen. Zij hebben de klim al gehad. Ze vertellen ons dat we er bijna zijn. Ja, we zijn bijna klaar met de gewone klim naar boven. Dan komt het moeilijke gedeelte pas. Het pad is rotsachtig, heel smal en aan weerszijde van het pad een afgrond van 500 meter. Er is een ketting in de rots geslagen om je vast te houden. Maar dat is dus niet overal het geval. Voor dat we hier aan gaan beginnen rusten we een kwartier. Dit is wel belangrijk zodat we even goed op adem kunnen komen. |
 |
 |
Het begint al goed met gelijk een steil deel waar we de ketting hard nodig hebben. Waar ben ik aan begonnen? Als ik naar beneden kijk zie ik de bus heel ver weg rijden. Eigenlijk is het zo onwerkelijk dat we zo hoog zijn. Ongeveer in het midden is een wat breder gedeelte waar we even rusten. Het is zeer inspannend, niet alleen fysiek maar ook mentaal. Een stap en het kan voorbij zijn. Dan vlieg je een paar 100 meter naar beneden. Ik zie het op een gegeven moment ook niet meer zitten als ik zie waar we naar toe moeten. |
| We moeten veel klimmen en er zijn veel stukken zonder ketting. Hier moet je je handen ook goed gebruiken bij het klimmen. We zijn er bijna en het uitzicht is zo mooi dat we ondanks de twijfel om terug te gaan toch doorzetten. We halen de top! Het is geweldig! We zien wel namen in de rots gekerfd staan van mensen die deze reis die hebben overleefd. Het is dus wel degelijk risicovol om dit te doen. |
 |
 |
Erwin durft bij het randje te staan. Ik vond het wel eng. Maar snel een foto maken en dan kan de reis terug beginnen. Op de heenweg hadden we mijn lege bidon aan een boom gehangen. Tijdens de laatste zware klim wilde ik het niet verder meenemen. Nu konden we het niet meer terugvinden. We waren zeer geconcentreerd bezig om onze voeten op de juiste plek neer te zetten zodat we niet zouden uitglijden. |
| Op de terugweg was het pad dat langs de berg loopt al in de schaduw. Dat was heerlijk want de zon waren we een beetje zat. Toen we helemaal beneden waren kwam de bus ons ophalen. We waren ontzettend moe en vielen zowat in slaap in de bus. Eenmaal bij het visitors center hebben we lekker koude blikjes limonade gedronken. Dat was zo ontzettend lekker! |
 |
| We hadden elkaar beloofd dat we ons zouden verwennen als we dit zouden halen. Na een heerlijke duik in het zwembad op de camping hebben een lekkere pizza gegeten in het restaurant van de camping. Lekker niet koken en toch heerlijk eten. Heerlijk!
Aline |
