| Het ene moment zoem je nog vrolijk in het rond en BENG! Je behoort toe aan het standaard uiterlijk van de Blazer van Erwin en Aline. Deze Bij zal ons tot het einde van de reis begeleiden om ons te blijven herinneren aan de betrekkelijkheid van leven. Een foutje is zo gemaakt en driving safety is good practice. We hebben geen haast en doen rustig aan. |
 |
 |
We zijn erg vroeg op en om 7:00 uur zijn we bijna bepakt en gezakt. We verlaten de plek waar we de nacht zo ziels alleen hebben doorgebracht. Letterlijk in de wijde omtrek geen andere zielen. De thermometer in de auto geeft 11 graden aan. Het was lekker fris vannacht en als het niet zo vreselijk STIL was geweest hadden we vast heerlijk geslapen. M'n oren suizen er nog van als ik er aan denk. |
| We zakken af naar het dal van de vallei en de temperatuur loopt gestaag op. Beneden in Death Valley aangekomen zitten we inmiddels op 37 graden. 9:00 in de ochtend wel te verstaan. Het heetste moment van de dag moet nog komen. We maken een stop bij de zandduinen en bereiden ons voor op een fikse wandeling in de hitte. Een waterfles die we hebben gekocht gaat mee. Er kan 2 liter water in en we denken dat dat genoeg is voor nu. |
 |
 |
De duinen zijn prachtig en laten de meest uiteenlopende sporen zien van beestjes. Iets wat lijkt op de sporen van een duizendpoot, kan ook een kever zijn die hele kleine stapjes neemt, iets met een staart en iets met hoefjes. Best wel interessant. |
| Opeens zie ik wat rennen over het zand. In dit geval met zijn staartje in de lucht. Op hoge poten, om de hitte van het zand te vermijden, scheurt dit mooie beest op een struik af. Hij denkt natuurlijk van mij af te zijn, maar helaas. Ik heb 'm in de gaten en zet zijn gestreepte staart op de foto. Hij heeft ook nog wat geels op zijn lijf maar dat is hier niet zo goed te zien. Het is verbazingwekkend om te zien hoeveel leven er hier is. |
 |
 |
Death Valley is een vreemde plek. Het ligt onder zeeniveau en wordt aan beide zijden ingedamd door hoge bergketens. De bodem van de Valley bestaat voor een belangrijk deel uit zoutvlaktes. De warme lucht kan eigenlijk niet ontsnappen en wordt almaar heter. Tijdens de goudkoorts van 1849 heeft de Valley zijn naam gekregen toen de prospectors de tocht niet overleefden. |
| Ooit was hier een zee en de sedimenten zijn door de werking van de aarde omhoog gekomen en liggen nu vrij. De meest fantastische kleuren kun je hier zijn. Het plaatje hier is Zibrieski point. Vernoemt naar een directeur van de Hammond Borax company. Borax is een halffabrikaat dat hier gewonnen werd tot in de vorige eeuw. Wat borax precies is moet ik nog even opzoeken. Misschien kan iemand mij daarbij helpen? |
 |
 |
Hier laten we Death Valley achter ons en zetten koers op de drukte van de gokstad van Nevada. Viva Las Vegas! Belangrijk is het vooruitzicht op een douche, schone kleren en een ruim bed. De tocht is niet al te lang en we tanken regelmatig bij. Zowel de auto als onszelf. Uitdrogen hebben we geen zin in, daar krijg je alleen maar hoofdpijn van. |
| Aangekomen in Las Vegas rijden we 'the Strip' even op en naar om de boel te verkennen. Jeetje, wat is er een boel bij gebouwd sinds ik hier in 1994 voor het laatst was. Van grote afstand valt de Stratosphere tower al op. We besluiten bij Stardust te overnachten. Voor 48 dollar met twee dinerbonnen klinkt goed. Aangekomen op de kamer wordt de juistheid van de beslissing bevestigd. Een heerlijk ruime kamer naar onze zin. |
 |
 |
Nadat we het kampeervuil van ons af hebben gewassen, of moet ik geschrobd zeggen?, staat de Stratosphere tower als eerste op het programma. Boven op de 300 meter hoge toren is een achtbaan en een 50 meter hoge catapult. Daar willen we in. Helaas, helaas, damn, damn, hij gesloten in verband met de harde wind. Bovendien blijkt dat een ritje zo'n 9 EUR per keer kost. Morgen eens kijken of het wel kan..... |
| Amerikanen zijn gek op extreme zaken, even lijkt het erop of wij dat ook zijn en het opzoeken. Het ene moment kamperen we in bittere koude, dan weer in verzengende hitte. Dan weer zielsalleen op een bergtop, dan weer in de drukste stad in de buurt. Het is geen opzet. Het gebied is hier zo. Mount Whitney, de hoogste top in de VS, ligt vlak bij Death Valley. En dat is het laagste punt in de VS. We leggen ons er bij neer en blijven genieten van alle indrukken die we opdoen.
Erwin |
