|
Toch een beetje een mijlpaal. We zijn aangekomen bij het meest zuidelijke punt van het zuider eiland. Zo'n beetje halverwege tussen de evenaar en de zuidpool.
|
 |
|
Het waait hier zo ontzettend dat ik maar even alleen naar het punt ben gelopen. We hadden eerst Loes nog overgehaald om met me mee te lopen maar na 100 meter had ze het wel gezien en wilde terug. De wandeling was 15 minuten heen. De golven waren net als gistern nog flink aan het beuken. |
| En de schaapjes grazen. Ze hebben er 70 miljoen!!!!!In Nieuw Zeeland dan he, niet op dit veldje. |
|
 |
 |
|
Na Slope point zoeken we het volgende plekje van interesse op. We gaan naar Waipapa point. Het weer is nog onveranderd. Het waait zeer flink en de zee is woest. Grote golven en witte koppen. |
| We maken een wandeling om het vuurtorentje heen. We horen van andere mensen dat er verderop zeeleeuwen zijn. |
|
 |
 |
|
En ja hoor. Daar komt nèt een kleine zeeleeuw het water uit. Ietsjes verder ligt een grote knaap en een partner? in het zand te woelen. |
| Ik ga wat dichterbij om een foto van dat kleintje te maken. Komt die grote toch ineens aanstormen! Ik verbaas me enorm over de snelheid van dat beest over land en neem een paar passen terug. |
|
 |
 |
|
Maar gelukkig ben ik niet het doelwit maar het kleine zeeleeuwtje. Hij wordt even flink de les gelezen of zo. Misschien mag hij hier niet komen? Heeft zich eerder misdragen? Wie zal het zeggen. |
| Later worden we nog getuige van een leuk tafreel. Het kleintje en de dikke zijn inmiddels in zee verdwenen en alleen de in zand gehulde partner van de dikke zit iets hoger op het strand. Een stelletje dat langs het strand aan het wandelen is en net gearriveerd heeft de gecamoufleerde zeeleeuw niet in de gaten. Maar omgekeerd wèl. De zeeleeuw zet het op een rennen naar het stelletje. Die schrikken zich helemaal het apezuur en gaan er zo snel ze kunnen vandoor. Haha. |
|
 |
 |
|
Zo nu en dan prikt het zonnetje weer door de wolken. Bram laat zich weer eens comfortabel vervoeren. Vaak is hij nèt te klein om lang te lopen maar nèt te zwaar om lang te dragen. De wandelwagentjes zijn op de meeste routes geen optie. |
| Tellen? Ik heb het geprobeerd maar viel halverwege is slaap. |
|
 |
 |
|
Het is nu zo fris geworden dat Loes en Bram als oude omaatjes ingepakt in de plaids die bij de camper zaten. |
| We zijn nog steeds bezig aan de "Southern scenic route" en rijden stevig door naar Invercargill. De camping is prima en er staat een schommelding naast onze plek. |
|
 |
| We zorgen dat we nog het nodige binnen krijgen en gaan lekker plat. Morgen naar Bluff en misschien Stewart Island? We zien wel. |
