Dag 89 - Santiago - Si, de bus, to Panguipulli


We worden wakker in hotel Paris. We hebben prima geslapen. Voor het eerst weer onder een deken. Na het ontbijtje, wat we op de kamer nuttigen, gaan we op pad om buskaartjes voor vanavond te kopen. Iemand van het hotel had gisteravond uitgelegd waar we moesten zijn. Hij had het op een briefje geschreven en wij hebben dat meegenomen. We hebben ook geprobeerd om de buskaartjes via internet te boeken maar als je geen Chileen bent kom je niet ver.
		We gaan naar het metrostation en volgen de instructie op het briefje. We komen aan bij de "Turbus" de maatschappij waar mee we willen. Deze blijkt gesloten te zijn. We kijken nog eens beter naar het briefje en we komen er achter dat we daadwerkelijk de metro moeten nemen in de aangegeven richting. Toevallig was de instructie op het briefje waar wat namen op stonden hier op station precies hetzelfde en zijn er ingetuind. We kopen kaartjes voor de metro en gaan door de poortjes. Voor een zondag is het opvallend druk in de metro.
Na 6 haltes stappen we uit en gaan naar het busstation. In ons beste Spaans vertellen we waar we naar toe willen. De bus die om 23.00 vertrekt zit te vol en we nemen de bus van 23.30, dit kost weer wat minder. We zijn verbaasd maar het is wel prima. We lopen nog wat op het station rond om te zien waar we precies moeten zijn. Vanavond in het donker is het geen aanrader om het uit te zoeken want dan hebben we ook onze 4 tassen mee.
		Als we wat winkeltjes hebben bekeken besluiten we terug te gaan naar het centrum om daar wat rond te hobbelen en een eettentje te zoeken. De kinderen gaan nog eerst in een bootje en een autootje. Dat is erg lang geleden en ze vinden het geweldig. Op naar de metro.
Eenmaal weer in het centrum aangekomen gaan we lekker wandelen. Het is een gezellige drukte en op het plein staan wat tentjes waar het een en ander verkocht wordt. We worden er niet echt warm van en lopen verder. De temperatuur is erg aangenaam, zo'n 19 graden.
		Straatbeeld Santiago.
Een mooie kathedraal gaat verscholen achter een grote tent waar een boekenmarkt is.
		Nog even een fonteintje. Loes hebben we expres in een karretje gestopt omdat we in een grote stad zijn. We kunnen nu wat sneller doorlopen en met die honden hier vinden we dat wel prettig.
We lopen om het plein heen en zien een groot winkelcentrum. Deze blijkt open te zijn en wij gaan naar binnen. We kopen een knuffeltje voor Nati, het meisje dat in Panguipulli woont en op het huis past en de honden verzorgt. Ook kan ze voor ons koken als we dat willen. We zijn benieuwd..
		Wij nemen een espresso en de kinderen een ijsje. Bram speelt alleen maar met het ijs en wil het niet eten. Uit eindelijk eten wij het maar op. Het is heerlijk aardbeienijs. We snappen er niks van. We gaan alle verdiepingen af en kopen wat typische Chileense muziek. Wel van deze tijd. We laten ons adviseren door een meisje van de muziekwinkel die perfect Engels spreekt. Dit maak je niet veel mee hier.
Ik moet even naar de wc en volg de bordjes naar beneden. Eenmaal daar betaal ik en krijg een muntje om door het poortje te gaan. Eenmaal in de rij snap ik niks van de chaos, iedereen dringt voor en mensen achter mij piepen voor een oude vrouw de wc binnen. Opeens zie ik dat er wc rollen buiten de wc hangen waar je van tevoren papier moet pakken. Het is toch wat als je niet genoeg hebt, wat dan? Ik pak wat en blijf bij een deur staan en wacht mijn kans af. Ik heb het zo nog nier eerder meegemaakt. De wc is vreselijk en ik snap niet waar ik nou voor moest betalen maar ja het zal wel.
		Daarna gaan we bij de foodcourt wat eten, Loes en Bram krijgen wat kipnuggets en Erwin en ik eten Mexicaans. Wel weer even lekker. Daarna gaan we naar het hotel en regelen een taxi voor vanavond. Daarna gaan we op de kamer een beetje rusten en wachten. Om 22.45 is de taxi er en gaan we naar het busstation. Alles gaat goed en we zien de bus al staan.
Na even gewacht te hebben komt de bus voor rijden en kunnen we onze bagage onderin de bus doen. We stappen in en we zien al gelijk de luxe stoelen.
		We hebben allemaal een eigen stoel omdat we lekker willen slapen. We doen de rugleuning doen we naar achter en het beengedeelte omhoog. We krijgen kussens en dekens. Na een half uur wordt het licht uitgedaan en gaan proberen te slapen. Bram rommelt wel erg veel en het duurt lang totdat hij slaapt. Welterusten. Straks een nieuw avontuur 800 kilometer zuidelijker.