| Het is een bijzondere dag vandaag. Het is precies 7 jaar geleden dat ik Aline gespot heb. Dat moeten we op enige manier gaan vieren vandaag al weten we aan het begin nog niet hoe. We hebben het nodige ingeslagen dus dat komt vast wel goed. |
 |
|
Het weer hier is echt niet op te bouwen. Ze zeggen hier "four seasons in one day". Van snikheet tot echt niet leuk koud kan gewoon op één dag voorkomen. Vandaag is het dus weer minder. We gaan op weg naar Nugget point. |
| Nugget point bestaat uit een wandeling naar een vuurtoren. Er liggen fotogenieke rotsen voor de kust. |
|
 |
 |
|
Bij wat beter weer heb je zo een ansicht kaart te pakken. Vandaag halen we die standaard Überhaupt niet. Het is eigenlijk sowiso al bijzonder dat je in Nieuw Zeeland eigenlijk overal waar je kijkt een "plaatje" ziet. (hebben we zoveel duits in het Nederlands?) |
| Aline neemt Bram aan de hand. Ik bekommer mij om Loes. Het is een wandeling waar je ze niet zomaar los wilt laten lopen. 100 m naar beneden rollen is geen fijn vooruitzicht. Bram begrijpt daar helemaal niets van en probeert dus steeds te ontsnappen. Loes is oké wat dat betreft. |
|
|
 |
|
Op het pad zit een prachtig ienieminie vlindertje. Ongeveer zo groot als je nagel. We zagen ook nog een Possum kreperen langs de kant van de weg. Hij maakte zijn laatste bewegingen leek het. Ik denk dat ie vergiftigd is. Ze zijn namelijk een plaag en worden streng bestreden. We zien vaak bordjes met waarschuwingen over het gif dat in het bos ligt. Doodrijden van Possums geeft ook punten hier in Nieuw Zeeland geloof ik. |
| Beneden zien we ook nog wat zeehondjes. Maar ja, als je er een paar meter vandaan hebt gestaan wordt je toch een beetje verwend en wordt het minder boeiend dat er 100 meter beneden eentje zich omdraait. |
|
 |
 |
|
Bij een rots zie je een krans van wier of iets dergelijks zitten. Deze slierten zijn echt enorm. Je ziet ze hier vaker aan de kust en soms ook een stuk dat is afgebroken aan het strand. |
| Het is moeilijk te zien maar ik schat dat die slierten toch maximaal een meter of 3 zijn. |
|
 |
 |
|
Met een flinke dosis fantasie en inlevingsvermogen is dit de wereldkaart uitgebeeld in schimmels. |
| We vervolgen onze weg naar het zuiden. Op een gegeven moment komen we aan brug waarbij staat dat het maximale gewicht 4000kg is en dat je maar 10km/u mag rijden èn maar met één auto per keer op de brug. Hmm, we checken toch maar even hoe zwaar we zijn. Op onze camper staat iets van 3600 kg dus dat moet kunnen. Hopelijk voldoet de brug nog aan de specs.... |
|
 |
 |
|
We halen het aan de andere kant en gaan verder richting Jack's Blowhole. We verwachten er eigenlijk niet heel erg veel van omdat de zee vrij stil is. |
| De wandeling gaat langs cliffs en dwars door de weilanden waar de schapen grazen. We moeten ontzettend oppassen dat we niet in de uitwerpselen van de schapen trappen. |
|
 |
 |
|
Wat een leven zo's schaap. Je moet je eten tussen je ontlasting van gisteren vandaan peuren. Lijkt mij toch niks. |
| Een vrolijk plantje is het gelukt om boven op een paal vat te krijgen en zijn positie uit te bouwen. Wel een knappe prestatie. |
|
|
 |
|
Een prachtig doorkijkje tijdens de wandeling. Uiteindelijk duurt deze toch wel weer veel langer dan we hadden verwacht. |
| Bram houd het niet zo heel lang vol en het is erg moeilijk in te schatten of hij moe is of zo slim is misbruik te maken van de situatie. Uiteindelijk vind hij het wel weer leuk om samen met Loes te lopen. Loes zorgt heel goed voor hem. Haar "poffertje". |
|
 |
 |
|
Alles is goed omheint en de kinderen kunnen lekker hun gang gaan met lopen. |
| Bram z'n krokodil moet even uitrusten van het lopen. |
|
 |
 |
|
UIteindelijk is Jack's Blowhole heel anders dan we hadden verwacht. |
| Middenin het weiland staat ineens een pluk originele begroeïng met een enorm gat in het midden. |
|
 |
 |
|
Zoals je ziet is het een groot gat ver van zee. |
| We crossen weer verder langs de wetlands en moeten op zoek gaan naar een plekje voor de nacht. Zo langs de weg trekt ons niet en we gaan maar weer verder. |
|
 |
 |
|
We komen aan bij Pûrâkaunui Falls. Er is bijna geen hond en we besluiten de camper waterpas te zetten. De watervallen bekijken we morgenochtend wel. We gaan nu maar lekker eten. |
| Er is een wat vreemd lage tafel en bank waar we aan kunnen eten buiten. We hebben wat te vieren en we kleden de tafel wat aan en trekken een lekker wijntje open. We proosten op de eerste 7 jaar en onze heerlijke reis. |
|
 |
 |
|
Het is gezellig aan tafel en we hebben allemaal trek. De pasta is weer heerlijk en gaat er goed in. |
| Een tweede keer opscheppen en het is op! |
|
 |
 |
|
Brammy lijkt geen genoeg te krijgen van dat oranje spul. |
| Twee paar crocs is wat overdreven vind ik maar Bram moest het toch proberen. |
|
 |
|
