|
 |
|
Na onze nacht in het wild is het weer vroeg wakker. Ik kijk uit het raam en zie dat de zon nèt van plan is boven de bergen uit te kijken. Ik pak de camera en maak een paar kiekjes.
|
| We staan op een zijweggetje wat ooit de trailhead was van een wandeling. Deze was al een tijdje gesloten vanwege rotsverschuivingen. Voor ons een mooie plek om de nacht door te brengen. |
|
 |
 |
|
Inmiddels een bekend ochtendritueel. Een knijpfruitje is bij Loes en Bram inmens populair geworden. Alle smaken hebben we inmiddels wel gehad en de aarbei is het meest geliefd. |
| We rijden de gravel road af naar de sealed (verharde)road. Nog een laatste blik op de prachtige bergen en we gaan weer verder. |
|
 |
 |
|
Onderweg komen we langs een mirror lake. |
| Het is windstil en alles wordt keurig gereflecteerd in het water. |
|
 |
 |
|
Onderweg komen we langs plaatsen met prachtige namen als Omarama (??), Otematata, Te Akatawara en Hakataramea. |
| Bij Twizel houden we pauze en eten en drinken wat. We gaan voor de Muesli e.d. |
|
 |
 |
|
Onderweg komen we een aantal hydro-elektrische installaties tegen. Ik probeer Loes uit te leggen hoe het werkt en waar het voor dient maar ben me er niet helemaal zeker van dat de kennis blijft hangen. Er zijn 7 dammen op de route die wij, èn het water, afleggen van Lake Pukaki to aan de oostkust. Ergens boven Oamaru. De Waitaki rivier komt daar in de zee uit. |
| Aangezien het de eerste echte reisdag is hebben Loes en Bram het op een gegeven moment wel gezien. Uiteraard beleven zij de schoonheid van het uitzicht iets anders dan wij. |
|
 |
 |
|
We stoppen bij Lake Waitaki waar het er weer heerlijk uitziet. Het water is ijskoud en ik zou er niet graag in zwemmen nu. |
| Pootje baden is echter prima en geeft voldoende verfrissing op deze zonnige dag. Het rijden maakt je toch een beetje duf en dan moet je genoeg stoppen. |
|
 |
 |
|
Interessante rotsformaties kleuren het beeld onderweg en maken een en ander minder saai. |
| We komen aan in Oamaru en gaan zo snel mogelijk NZ$$ uit de muur trekken. Rond Mount Cook was er geen één te vinden en zijn we helemaal door onze contanten heen. We checken in bij een camping en gaan even naar de plek waar de penguins aan land komen. We vinden het zwaar gecommercialiseerd en zien het niet zitten om met Loes en Bram een paar uur op een tribune stil te zitten terwijl de beestjes aan land komen. We gokken er op dat we in de Catlins, een gebied dat we nog gaan bezoeken, voldoende beestjes in het wild gaan zien. |
|
|
 |
|
We kijken of we nog een paar Penguïns voorbij zien komen. We raken wat in gesprek met andere mensen en Bram is erg druk aan het rommelen en luistert slecht (lees: niet). Hij dondert bijna twee meter naar beneden van een randje af. We schrikken even en we plukken 'm uit de struiken die er voor zorgden dat hij niet helemaal naar beneden viel. Bram is niet echt onder de indruk..... |
| We gaan terug naar de camping en maken ons klaar voor de nacht. We zijn moe van deze reisdag en gaan lekker slapen. |
