Dag 32 - Milford Sound - Dol-fijn we zien een dolfijn!


We staan heel vroeg op. We staan wel op de dichtsbijzijnde camping maar het blijkt toch 78 kilometer te zijn. De rit er naar toe is ook bochtig en er wordt geklommen en gedaald. We zien trouwens een camping vlak bij de haven maar goed. Er is bijna geen verkeer en dat is erg prettig. We denken dat er niet veel mensen op de boot gaan.
		Ons modelletje. Ze deed eerst haar haar goed en toen mochten we een foto maken. Het is trouwens niet druk op de boot. En dat is enorm prettig. Er is ontbijt, lekkere croissants en beleg. Ze kwamen net uit de oven en het rook heerlijk. We hebben lekker zitten smullen. Ik had niet verwacht dat er een ontbijt zou zijn, dat was een aangename verrassing.
We gaan om de beurt naar buiten om foto's te maken. Door het glas zie je de kinderen spelen.
		Het weer zit niet heel erg mee, het is bewolkt.
Inmiddels zijn we allemaal boven en Bram speelt weer met Takel. Het is niet koud en het waait ook amper.
		Salut.
We zien wat zeehondjes spelen. Ze maken er een show van. Een paar zitten in het water en draaien rondjes.
		Op een gegeven moment wordt er omgeroepen dat er dolfijnen zijn. Een hele school zwemt er en is heel leuk om te zien. We filmen en schieten een hoop plaatjes.
Het heeft al een lange tijd niet geregend maar toch geeft deze waterval een hoop water. Het schijnt je 10 jaar jonger te maken. De kinderen hebben we binnen gehouden. Anders zou je ze nooit meer terug vinden. Een paar vrouwen renden naar buiten maar het heeft toch niet goed geholpen.
		Dit ziet er toch wel gaaf uit.
De Milford Sound. Bij zonneschijn vast een ander beeld maar het is wel mooi.
		De trip duurde 2,5 uur in totaal en hier nog een blik van de Mitre Piek.
Dit is wel erg leuk, lekker kajakken. Geen motorgeluiden en genieten van de natuur.
		De Sandfly uitvergroot. In het visitors center hangt hij als kunstobject. Wat een rotbeest is het toch. Je hoort hem niet aankomen maar hij steekt pijnlijker dan een mug. Ik krijg steeds meer respect voor de mug die je 's nachts hoort. Ook als je geprikt bent duurt het heel lang eer je van de jeuk af bent. Als je eenmaal gaat krabben kan je niet stoppen totdat het open ligt en gaat bloeden. Ondanks het insmeren hebben we hier helaas ervaring mee.
We gaan nog naar de Chasm, een waterval die zijn sporen heeft achtergelaten in de rotsblokken. Heel mooi om te zien maar op de foto nauwelijks te herkennen. De Homer tunnel. Op de heenweeg waren we alleen en heel vroeg en we vroegen ons af hoe hier 2 voertuigen langs elkaar kunnen gaan. Wat ons niet was opgevallen is dat er na 9 uur 's ochtends een stoplicht in werking gaat en om de beurt de auto's van 1 kant gaan rijden. Het valt dus wel mee.
		Hier even van dichtbij.
We rijden naar Te Anau en gaan daar naar de camping. Er is een leuk speeltuintje en we zijn de kinderen gelijk kwijt op de boot.
		Ook bij de camper wordt er druk gespeeld.
Bram is lekker vies geworden, het is tijd om onder de douche te gaan.
		We gaan lekker uiteten in het dorp. Een lekkere T-bone steak.
Er wordt hier gesmuld.
		Loes is een echte vleeseter en ze geniet hier met volle teugen.
We gaan weer naar de camping, morgen nog 1 verplicht nummer: de gloeiwormen grot.