Nadat we in het vliegtuig net een beetje lekker zaten viel Bram eigenlijk al vrij snel in slaap. Na een paar uur kregen we de warme maaltijd en waren zo dom om Bram daarvoor wakker te maken. Hadden we dus nóóóóóóóit moeten doen want hij heeft daarna de hele nacht geen oog meer dicht gedaan. Net als al die mensen die zich binnen een straal van 3 meter van Bram bevonden. We kwamen erg vroeg in Sydney aan en de luchthaven was een regelrechte ramp. Ze krijgt de kinderwagentjes pas bij de bagage claim weer van de band. Ze houden de wagentjes blijkbaar om mogelijke aarde met ziektes uit de wieltjes te kloppen. Ze zijn daar nogal panisch over. Loes was nog erg ziek en nadat we uit de slurf kwamen spuugde Bram ook een beetje. Het mocht geen naam hebben maar het was genoeg om het dienstdoende grondpersoneel er van te overtuigen dat de lange wandeling met twee zieke kinderen geen succes zou zijn. Ze hebben ons toen met zo'n elektrisch karretje naar de douane gebracht. Althans, zo dichtbij als maar mogelijk. toen moesten we nog in een ontzettend lange rij die niet opschoot. Zo fijn als in Bangkok en Singapore gaat het hier niet. Uiteindelijk krijgen we toch een kans om uit de lange rij te gaan en naar een fast queue mogen. echt van harte gaat het niet. Loes loopt ongeveer op haar knieën.

Toen op weg naar de Taxi. Dat is echt waardeloos georganiseerd. Er is een parkeer terrein waar ongeveer 200 taxi's klaarstaan om klanten op te pikken. Die moeten vervolgens door één miniscuul poortje. Hier moeten de Taxi's 2 AUS$ betalen. Dan kunnen ze uit 25 oppikplaatsen kiezen. Die 25 plaatsen zijn dus nooit bezet en de klanten staan gewoon te wachten. Te bizar voor woorden. Maar goed, we nemen een Taxi en krijgen een station toegewezen omdat we zoveel shit bij ons hebben en 2 kinderen.

Loes moet wéér spugen in de Taxi. We zijn voorbereid en er is geen ongelukje. Dit blijkt de laatste keer te zijn dat ze overgeeft. We hebben onze gastvrouw Leonie eigenlijk niet erg duidelijk laten weten dat we zo vroeg aankwamen dus dat was een beetje een verrassing. Ze zorgt dat we toch zo snel mogelijk in het apartement kunnen en SLAPEN.

Leonie is echt super. Ze heeft een kleinkind van Loes haar leeftijd en erg veel speelgoed in huis en een mini speelkamertje onder de trap. Loes en Bram vinden het in ieder geval geweldig. Ze haalt een brood en hoogstnodige boodschappen voor ons zodat we kunnen opstarten na het slaapje.

We besluiten nog even Manly in te gaan en het strand op te zoeken. Het is best fris en het ging zelfs regenen. Dikke druppels maar het deert ons niet. We eten weer lekker fout bij een hamburgertent en ik neem een buffetchinees. Zohoog als je het maar op je bordje kan krijgen voor AUS$ 6,--

Manly is erg heuvelachtig en sommige straatjes is het toch wel flink duwen met die wandelwagentjes. Na de regen klaart het lekker op en kunnen we op tijd gaan slapen. Voor zover mogelijk want we zijn toch een beetje in de war met de tijdverschillen de afgelopen dagen.

Aline heeft verleden jaar veel onderzoek gedaan een onderkomen in Sydney. De hotelprijzen waren bespottelijk hoog. Toen zijn we op een B&B accomodatie uitgekomen. Sydney harbour is met de ferry vanuit Manly uitstekend te bereiken. Ik kan het dan ook iedereen aanraden. De kosten voor de taxi worden meer dan ruimschoots goedgemaakt door de lage kosten voor de overnachtingen. Bovendien is het véél persoonlijker dan een groot hotel.