De wekker gaat. Het is 7 uur. De zon is nog niet op en het begint een heel klein beetje te schemeren. We tillen de kinderen in hun stoeltjes, doen er een dekentje over en we starten de motor. We rijden de schemer in en zien konijntjes wegsnellen en schapen opschrikken. We kruipen over de 12 km gravel kronkelweg. We verwachten geen tegenliggers. Als we van de weg afkomen worden we ingehaald door mensen die op dezelfde kampeerplek stonden. |
|
| |
|
|
We zien onder de dikke bewolking vandaan de Fox Gletsjer tussen de bergen in de verte. We slaan af naar Lake Matheson. Een ikoon in Nieuw Zeeland. Mount Cook en Mount Tasman worden prachtig gereflecteerd in het water van het meer. Het meer ligt erg beschut en is daardoor het ideale spiegelmeer. |
We starten toch maar de wndeling om het meertje heen. Wie schetst onze verbazing dat we toch een paar zonnestralen zien tijdens de wandeling. Het is een half uurtje naar de eerste plek dat we echt het water kunnen zien. |
|
|
|
|
Wow, even helemaal windstil. Prachtig hoor. We zijn blij dat we toch maar aan de tocht begonnen zijn. |
Mount Cook is mooi te zien van deze kant. |
|
|
|
|
Tijdens de wandeling komen we nog een boom tegen met een aparte bast. Ik meen dat we die ook op het Hoorder Eiland gaan tegenkomen in een maatje groter. |
Vanaf de boardwalk over het drassige stuk komen we terug op het pad naar de carpark. |
|
|
|
|
Een paar eenzame bomen zijn tijdens de kap blijkbaar gespaard. Bram heeft vandaag een hele slechte dag qua wandelen. Hij wil steeds gedragen worden en dan ook nog op een speciale manier. Hij wil niet op mijn nek maar moet in de armen. Erg vermoeiend. Zucht! |
|
|
Loes roept ineens "Kijk een koffieboon". We kunnen haar alleen maar gelijk geven. Het lijkt er inderdaad op. Het brengt ons wel op een idee. Aan het einde van de track is een koffietent en nemen een lekker bakkie zoals Aline dat noemt. | |
|
|
|
|
We komen weer op de hoofdweg en rijden een stukje terug naar de Fox Glacier. In de buurt van de mond
van de gletsjer kunnen we parkeren. We trekken onze hiking boots aan en beginnen aan de wandeling naar de mond ondanks dat Bram zo moe is. We willen toch even het ijs aanraken. |
|
| |
De gletsjer is zich al tijden aan het terugtrekken. In 1930 was deze nog bij de wand die je hier ziet. |
|
|
|
|
Loes doet het erg goed zo over de rotsen klimmen. Knappe meid. We merken wel dat de Crocs niet ideaal zijn dit soort werk en dat we schoenen met een beter profiel voor haar moeten kopen. |
Omdat Bram écht geen zin heeft vandaag besluiten we dat ik met Loes maar verder ga. Het ziet er indrukwekkend uit die grote stukken ijs. |
|
|
|
|
Bram is blij zolang hij maar getilt wordt. Ik kom met Loes niet meer verder. We zien dat je niet bij het ijs mag komen zonder begeleiding. Eigenlijk begrijpen we dat wel. De gletsjer is continu in beweging en er kunnen grote stukken ijs ineens afvallen. |
Het is pas 11:00 uur en we hebben het gevoel dat we al een hele lange dag achter de kiezen hebben. We besluiten maar weer in de camper te kruipen en verder te rijden want we hebben best nog een eind te gaan. De Franz Jozef Glacier rijden we maar voorbij onder het mom van "meer van hetzelfde". |
|
|
|
|
We rijden door langs de kust naar het noorden. We hadden ergens als tip opgeschreven om Lake Mahinapua aan te doen. Langs de hoofdweg is een strook bebossing met met een klein bordje naar het meer. We kruipen met de camper een klein paadje in door de bosrand. Het is éénrichting en dat is mar goed ook. We raken regelmatig takjes met het dak. |
Als we na 300m uit het bosje komen zien we een DOC* camping met een heel groot veld en het meer op de achtergrond.
* DOC=Department Of Conservation. Staatscamping. |
|
|
|
|
Het geeft zo'n heerlijk vrij gevoel om een puur natuur meer in te duiken met de kleintjes. Om ons heen zijn grote en kleine vogels die hier thuis zijn. Helaas hier en daar ook zo'n akelige Sandfly. Wat haat ik die krengen. |
Na het zwemmen lekker voetballen en rennen over het veld. In het laatste zonnetje zaten we op te drogen op de plaids. Lekkere tortilla chips en een dip er bij en het leven is weer helemaal super. |
|
|
|
|
Het zonnetje is bijna onder we zitten helemaal vol van de chips en snacks dat we de maaltijd maar overslaan. O, o wat slecht. Gelukkig mogen we het helemaal zelf uitmaken en genieten we lekker verder. |
Brammy zit lekker onder de blubber en heeft het erg naar zijn zin. Het begint al behoorlijk af te koelen en we zoeken onze kotten op. Wat een volle dag toch weer HEERLIJK! |
|
|
|