Nog 3 en een halve week te gaan en we zijn al druk bezig. Alle spullen staan al klaar bij de rugzakken, de paspoorten liggen klaar, de visums komen er aan, de tickets liggen al bij het reisbureau. Erwin hoeft nog maar 1 keer voor de laatste vaccinatie. En niet geheel onbelangrijk, hij moet nog geopereerd worden. Al een tijd heeft hij last van zijn liesbreuk maar nu begon het toch wel te dringen dat het zou gaan gebeuren. We zien het niet zitten dat hij met een beklemde breuk ergens in “the middle of nowhere” zit. Want dan wordt het geen leuke reis. We moeten maar er op vertrouwen dat de operatie zonder complicaties gebeurt en dat er geen infectie ontstaat.  Eén voordeel is wel dat als hij thuis aan het “uitzieken” is dat hij dan veel aan de website kan doen. 
We hopen ook dat we de laatste dagen niet veel hoeven te doen. De auto gaan we stallen bij een caravanstalling en we halen hem uit de verzekering. Dat scheelt aanzienlijk in de kosten.  De auto wordt voor 6 maanden geschorst, dat regel je op het postkantoor.  
Het begint nu wel erg te kriebelen hoor, hebben we alles gedaan, alle adressen verzameld, alle belangrijke pasjes gescand en geprint. En dan nog vraag je je soms af of je alles hebt gedaan en of je niets vergeten bent.
Ook het afscheid nemen van de creche van Bram, dingetjes voor kopen voor de andere kinderen en de leidsters. Ook op de school van Loes, uitdelen en onze website adres geven. Het zou heel leuk zijn als de kinderen van school af en toe kijken op de site en zien wat Loes allemaal mee maakt.
De mail voor de borrel gaat vandaag de deur uit, want het is toch wel erg leuk om iedereen wel even te zien. Ook al weten we dat we sommige mensen 1 keer per jaar zien, is dit toch wel even anders, we gaan immers de wereld rond.

Linda, ons nichtje/oppas, blijft in ons huis zitten en dat is wel een prettig idee. Het onderwerp  “onder verhuren”  was ook snel van de baan, ondanks het feit  dat we wat extra inkomsten zouden hebben. Deze lasten hebben we in ons budget mee genomen zodat ons budget er anders uitziet dan  van een hoop andere wereldreizigers.
We hebben trouwens wel weer ons schema aangepast, niets is zo veranderlijk als een mens, we blijven langer in Zuid-Amerika. Hoe meer we er over lezen, hoe leuker het ons lijkt om daar te zijn.  We komen aan in Santiago, Chili, en vanaf daar reizen we af naar een klein dorpje 800 km zuidelijker. We gaan daar in een bungalow zitten die gerund wordt door 2 Nederlanders. Eén van de 2 woont in Den Haag en hij is een avond langs gekomen om het een en ander te vertellen over het huisje en de omgeving. We hadden dit voor 4 dagen geregeld maar nu blijven we een hele week, we werden nog enthousiaster na zijn verhalen.  Omdat we ook langer in Argentinië blijven moest er wel wat geschoven worden. We gaan niet meer een 30 dagen lange treinreis houden in  Noord-Amerika maar we nemen een paar trajecten.  Hoe dat uitpakt zien we wel weer.