Dag 83 - Hanga Roa - Nog 100 dagen voor de boeg


Na een goede vlucht landen we op Rapa Nui. De piloot moest stevig in de remmen maar we stonden op tijd stil. Op het smalste gedeelte van het eiland is de landingsbaan gesitueerd. Maar hoelang de baan is weten we niet. Voordat we uit mochten stappen kwam er iemand binnen die met insecticide kwam spuiten. Ze willen hier geen vreemde beestjes hebben.
		Bij het uitstappen voelen we gelijk de meer aangename temperatuur. Dat is toch wel erg lekker. Er is wel een hoge vochtigheidsgraad en dat voel je wel. Als we in de rij staan voor de paspoort controle krijgen we een folder over de Dengue. Er zijn hier muggen die dit verspreiden. Van de Dengue kan je behoorlijk ziek worden. Dat wordt weer spuiten met repellent zoals Deet.
Als we onze spullen hebben kijken we of er toevallig iemand op ons staat te wachten. Helaas zien we niemand. We gaan maar een taxi regelen. Er stopt er 1 bij ons maar heeft te weinig ruimte. Dan komt er een vrouw naar ons toe en vraagt waar we naar toe moeten. Zij heeft een bordje met een ander hotel maar stopt het weg en neemt ons mee in haar busje naar Hotel Orongo. We kunnen geen geld halen omdat er maar op 1 plek een geld-automaat is op dit eiland. We hebben wel wat pesos gekregen van Christiane (de Duitse die we in Tahiti hebben ontmoet) maar of dat genoeg is? Als we uitstappen roept ze de eigenaar en hij komt ons helpen. Ik vraag wat ze wil hebben maar ze wil niets van ons. Ze krijgt nog iets van de eigenaar dus gaat ze het maar halen. Hij knipt voor haar wat planten af en zij is blij. Goeie deal blijkbaar.
		De eigenaar weet niet dat wij zouden komen. Ik heb het zeker een half jaar geleden geboekt. Maar geen proleem; we krijgen 2 2-persoonskamers en als morgen de 3 persoonskamer vrijkomt kunnen we die betrekken. We vragen aan de eigenaar hoe laat het is hier. We zijn weer een paar uur verder in de tijd. De eigenaar zegt zoiets van: het zou 3 uur kunnen zijn maar ook later. Heerlijk toch als je zo leeft en niet weten hoe laat het is. We krijgen een cola van Raul, de eigenaar, en dan gaan we Hanga Roa in. We gaan eerst geld halen.
Raul vinden wij wel een bijzonder typetje, hij beweegt heel vrouwelijk, draagt een rok en doet zijn haar erg vaak goed. Als we bij de geldautomaat staan te wachten komen er 2 meisjes met hun vader. De meisjes hebben bloemen. Loes krijgt er 1 maar wil het niet (het is niet roze) Bram is reuze blij met de bloem die hij krijgt. We lopen een stukje verder en we zien onze eerst Moai al in het dorp staan. We besluiten om op tijd te eten. We zijn gesloopt door de vlucht die zo veel vertraging had en het tijdverschil. De menukaarten zijn alleen Spaanstalig en sommige dingen weten we niet. Maar wat we op ons bordje krijgen is heerlijk! Wat wel opvalt is dat er heel veel grote honden zijn. Ze lopen los en zonder bandje, sommige waren ruzie aan het maken. Sommige lopen ook achter ons aan. Als we oversteken gaan ze mee. Niet echt prettig en Bram raakt soms in paniek. Gelukkig doen ze niks en wij gaan lekker naar het hotel.