|
|
|
Voordat we vertrekken uit Totoranui maakt Aline nog wat foto's van de plekken waar we gisteren hebben gepeeld. Het is nu hoogtij en de baai is helemaal volgelopen. Hier loopt een Shag.
|
De oranjerood gesnavelde wadloper is druk op zoek naar eten. |
|
|
|
|
Er is weinig strand over van wat we gisteren zagen. |
Ondanks het feit dat de baai is volgelopen is het nog steeds prachtig. |
|
|
|
|
Een typisch Nieuw Zeelands familielid van de kip. |
De camping is prima maar de Sandflies jagen ons de camper in. We trekken de deur achter ons dicht en gaan op pad. |
|
|
|
|
De kleur van de zee is werkelijk fantastisch en is gewoon heerlijk om naar te kijken. |
Voorbij Takaka gaan we op zoek naar de Pupu Springs.
|
|
|
|
|
Pupu Springs is 's werelds grootste mineraalwater bron. 14.000 liter fris water per seconde komt er opborrelen. |
Het is een heilige Maori plek en je mag er absoluut niet in zwemmen.
|
|
|
|
|
Er is een soort periscoop gebouwd zodat je onderwater kan kijken. Het zicht reikt 63 meter. Schijnt ook een wereld record te zijn. We eten even wat en gaan weer op pad. We rijden naar het bovenste puntje van de Golden Bay. |
We komen uit bij Cape Farewell via een gravelroad die behoorlijke kuilen had. We hadden gisteren geïnformeerd bij het visitors center en kregen de juiste tips. We willen bij laag water op het strand wandelen om de grotten te zien. We zijn op het verkeerde punt uitgekomen. We kunnen hier niet naar het strand. Tenzij je 20 meter naar beneden wilt springen van en cliff. Ik denk het niet. |
|
|
|
|
We pakken de camper en gaan naar het volgende punt. We komen later wel terug voor een foto. We starten de wandeling. We moeten een flink eind over heuvels voordat we bij de duinen komen. |
Het is prachtig op het strand en we zien prachtige patronen in het zand ontstaan door de wind. Het waait waanzinnig en we worden compleet gezandstraald. We moeten Loes en Bram regelmatig dragen om ze uit de wind te houden. Ze zijn vreselijk moedig die twee en ik ben erg trots op ze. |
|
|
|
|
Bij dit laag water kunnen we die gare slierten goed bestuderen. |
Met een soort zuignap houd hij zig vast aan de wand. |
|
|
|
|
Er is een prachtig uitgesleten grot waar je op één naar binnen kan. Aan de andere kant kom je er weer uit mits je heel laag kan bukken of Loes en Bram bent. |
Hier ga je naar binnen en.. |
|
|
|
|
Ja, daar komt ie aan. Hier kan je er weer uit. |
We lopen van rots naar rots. Op de foto is het niet goed te zien maar de wind blijft striemen. |
|
|
|
|
Opeens zien we kleine zeehonden pups in hun privé badje dollen. Wat is dit leuk zeg. Bram is er helemaal door geobsedeerd en wil steeds dichterbij. |
Onze schaduwen woren steeds langer en geven aan dat we weer terug moeten. We hebben wat moeite om het punt te vinden waar we er weer uit moeten. Bram is een echte kanjer en blijft maar zelf lopen. Waar haalt hij de energie vandaan. Hij blijft netjes aan de hand, echt voorbeeldig. |
|
|
|
|
Ook Loes doet het geweldig. Echt super zonder te piepen. Dit was echt een uitdaging. |
We gaan nog even terug naar het punt waar ik eerder een kijkje had genomen. |
|
|
|
|
Dit is het meest noordelijke puntje van het Zuider Eiland. Ik ren naar boven voor de foto. |
Is ie nou genomen of niet. Hallo? |
|
|
|
|
We rennen de berg af en gaan voor een slaapplaats. We hadden eerder iets gezien langs de weg waar we wild konden staan. Het was dermate open dat we waarschijnlijk de hele nacht heen en weer liggen te schudden. Net om de hoek in Port Puponga zit een kleine camping waar we beschut kunnen staan. We doen het en sluiten de dag af. |
|