|
 |
|
We hebben een rondvaart door de Bay of Islands geboekt gisteren. Niet met de grootste organisatie daar maar met een kleinere. De camping beheerder vertelde ons dat die grote jongens je halverwege nog bij een restaurant afzetten. Ze hopen dan dat je daar nog wat geld uitgeeft. |
| Bovendien geeft deze een dofijnen garantie. Als je geen dolfijnen ziet krijg je je geld terug. Dat sprak ons ook wel aan. En we hèbben dolfijnen gezien. In de baai waar we waren kon je overal om je heen dolfijnen vinnen zien. Wow! |
|
 |
 |
|
De dolfijnen zwemmen om en onder de boot langs. Het is een speciale boot waarbij de schroef in een soort kanaal zit zodat ze geen dolfijnen kunnen raken. Dezelfde organisatie heeft ook een trip waar je met de dolfijnen kan zwemmen. Die boot start eerder en had de skipper al ingelicht waar de dolfijnen waren vandaag. |
| We worden echt getrakteerd op prachtige capriolen van de jongere dolfijnen. Zo gááf. We hebben ook een paar moeders met kleintjes gezien. Daar moet de boot uit de buurt blijven. De kleintjes vinden het veel te leuk om te spelen en vergeten dan te eten bij de moeder. Na een half uurtje ontstaat er al een probleem waarbij het kleintje onderkoeld raakt en in de stress schiet. |
|
 |
 |
|
We vinden het jammer dat we op een gegeven moment weer verder moeten met de tocht. Wat ons betreft hebben we het hoogtepunt dan al gehad. |
| The Bay of Islands is verder prachtig hoor. Vanaf land is het niet op dezelfde manier te bewonderen als vanaf een boot. We zijn blij dat we dit gedaan hebben. |
|
 |
 |
|
We komen aan bij het noordelijkste punt van de boottocht. Er steekt een grote rots uit het water waar een gat in zit dat zo groot is dat er een boot doorheen kan. De zee is dermate rustig dat het veilig is om er doorheen te gaan. We moeten wel in "de rij" want het is een populaire attractie. |
| We gaan een paar maal heen en weer door het gat. De skipper legt uit dat het een heilge Maori plek is. Er is ook een gat dat nog niet is doorgebroken waar ze vroeger met hun bootje in gingen liggen om elkaar moed in te zingen. |
|
 |
 |
|
Aan de achterkan van het eiland met het gat is nog een Maori punt. De uitstekende rots lijkt op een gezicht van een Maori vrouw. Hebben ze maar een godin van de zee van gemaakt. |
| Op de terugweg komen komen langs een metersdik ondergescheten eiland. Er zijn een paar bijzondere vogels te zien. De skipper dacht er ook nog wat zeehonden aan te treffen maar die waren een ommetje aan het zwemmen. Nu in de herfst trekken deze naar het noorden waar het warmer is. |
|
 |
 |
|
We hebben de nodige proviant meegenomen zodat iedereen aan zijn trekken kon komen. Bram kijkt al uit naar een blikje Fanta. |
| We komen langs een mooi zeiljacht. Kijk dat lijkt me nou wel wat. Lekker in je hangmatje op je jacht in the Bay of Islands. Tja, dat zit er even niet in geloof ik. |
|
 |
 |
|
Hier passeren we een ander unicum hier. Het is een varend backpacker hostel genaamt "The Rock". Het schijnt goed toeven te zijn voor een bepaalde leeftijdscategorie die wij al gepasseerd zijn. Feesten tot diep in de nacht en je roes uitslapen in het zonnetje op een schommelende boot. |
| Het laatse hal uurtje is het even doorstampen met de boot om netjes op tijd in Russel te zijn. We nemen het er nog even van en laten de zeewind lekker door onze haren waaien. We zijn uiteindelijk 3,5 uur onderweg geweest. |
|
 |
 |
|
We hadden allerlei plannen voor de middag. Als we eenmaal voor de camper in het gras liggen lijkt het een betere besteding om dat maar de rest van de middag te doen. |
| Loes begint al aardig los te raken op de spelletjes die we hebben meegenomen op de laptop. We hebben haar bewust tot nog toe hier vandaan gehouden. Maar nu hebben we veel tijd en is er voor haar ook weer een leuke uitdaging waar ze veel van leert. |
|
 |
 |
|
Bram probeert te ervaren hoe het is om op grote voet te leven. Z'n moonwalk ziet er gelikt uit. |
| Toen we in de keuken van de camping wilden koken was het ontzettend druk. Het terras was helemaal vol en we moesten onze beurt afwachten. Verder geen punt. We zijn zo flexibel als rubber geworden deze reis. anders zouden we het ook niet volhouden denk ik. |
